Akademia Muzyczna w Krakowie
Multimedialność w kontekście dekonstrukcji
Twórczość współczesnych kompozytorów to w znacznej mierze sztuka multimedialna. Potrzeba kontaktu z odbiorcą, imperatyw przekazania treści, stymuluje twórców do rozszerzenia palety artystycznej ekspresji. Wykorzystanie multimediów pozwala na swobodniejszą komunikację z odbiorcą, dialog utkany z dwuznaczności, żartów, niejednokrotnie podszyty sarkazmem, groteską. Takie są dwa, wybrane jako reprezentatywne, omawiane utwory: Non si puo fuggire, Ciaccona Andrzeja Kwiecińskiego oraz Untitled Folder Piotra Peszata. Metodologiczną podstawę do analizy i interpretacji tych utworów stanowi dekonstrukcja. Ta postawa badawcza, skupiona na tym, co niedopowiedziane, ukryte między wierszami, pozwala na odczytanie treści rozpiętej pomiędzy stylami, rozsianej między mediami, ujawnionej poprzez wyrwanie z kontekstu. Rozważania nad wymienionymi utworami doprowadziły do poszerzenia grona derridiańskich strategii dekonstrukcji o strategię multimediów.