Kompozytor, urodzony w 1997 roku w Doniecku, na co dzień mieszkający w Krakowie. Interesuje się ideą wertykalności muzyki, różnymi formami repetytywności oraz innymi nielinearnymi sposobami kształtowania materiału dźwiękowego. Kyrylov jest absolwentem studiów magisterskich w specjalności Kompozycja, które zrealizował w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie pod opieką Prof. dra hab. Wojciecha Widłaka oraz absolwentem kierunku Filozofia zrealizowanego w IFUJ. Obecnie jest doktorantem w Szkole Doktorskiej macierzystej uczelni, gdzie bada pojęcie różnicy i jego miejsce w praktyce kompozytorskiej. Kyrylov brał udział w warsztatach prowadzonych przez takich kompozytorów, jak: Chaya Czernowin, Bernhard Lang, Mark Andre, Niels Rønsholdt, Klaas de Vries, Klaus Lang, Stefan Prins, Marc Sabat, Gabriela Ortiz i Steffi Weissman. Współpracował ze Spółdzielnią Muzyczną Contemporary Ensemble, KoMAT ensemble, Hashtag Ensemble, Ensemble KOMPOPOLEX. Muzyka Kyrylova brzmiała na takich festiwalach, jak Warszawska Jesień, Musica Polonica Nova, Audio Art, Festiwal Prawykonań NOSPR.
Jak najdalej od czasu
Celem mojej wypowiedzi jest omówienie pewnego etosu bądź pragmatyki kompozytorskiej, jednym z centralnych elementów której jest zastąpienie myślenia o czasie (stawaniu się) modelem statycznym („nieruchomym” bądź „bezczasowym”). Swoją wypowiedź podzielę na trzy części: wstęp metodologiczny, w którym zrobię zarys mojej krytyki praktyki oraz postawy kompozytorskiej opartej na ontologii (pojęcie interesu); przestawienie siatki pojęciowej, która by nie uwzględniała bądź omijałaby kategorię czasu w ramach mojej praxis kompozytorskiej; krótkie omówienie pracy nad utworem dipped in meekness (2024) w świetle wcześniej przestawionych założeń.